Makale MUHABBET-SOHBET

[osmanke]

Bir de böyle çekin bakam..

 

[osmanke]

Bu çeşmeden​

Vaktiyle Bursa’ da bir Müslüman, bugünkü adı Arap Şükrü olan muhitte çeşme yaptırmış ve başına bir kitabe eklemiş:“Her kula helâl, Müslüman’a haram!” Bursa başkent, tabii Osmanlı karışmış, bu nasıl fitnedir diye… *Gitmişler kadıya şikâyete, adam yakalanıp yaka-paça huzura getirilmiş.​

Bu nasıl fitnedir, dini İslâm, ahalisi Müslüman olan koca devlette sen ka lk, hayrattır, sebildir diye çeşme yap, ama suyunu Müslüman’a yasakla! Olacak iş midir, nedir sebebi, aklını mı yitirdin?” diye çıkışmışlar adama. Adam: “Müsaade buyurun, sebebi vardır, lâkin ispat ister, delil şarttır…” dedikçe kadı kızmış:
- “Ne delili, ne ispatı? Sen fitne çıkardın, Müslüman ahalinin huzurunu kaçırdın, katlin vaciptir!” demiş. Demiş ama bir yandan da merak edermiş:

Nedir gerekçen?” diye sormuş. Adam: - “Bir tek Sultan’a derim…” diye cevap verince, ortalık yine karışmış. Söz Sultan’a gitmiş, adam yaka paça saraya götürülmüş. Padişah da sinirlenmiş ama diğer yandan o da meraklanırmış: De bakalım ne diyeceksen. Bu nasıl iştir ki, hem çeşmeyi yaparsın, hem de her kula helâl, Müslüman’a haram yazarsın?” Adam, başı önünde konuşur:
- “Delilim vardır, lâkin ispat ister.”
“Ya dediğin gibi sağlam değilse delilin?” O zaman boynum, hükme kıldan incedir Sultanım…”
- “Eeee!” Sultanım, herhangi bir havradan (sinagog) rasgele bir hahamı izahsız yaka-paça tutuklayın, bir hafta tutun. Bakın neler olacak…” Dediği yapılmış adamın. Bütün azınlıklar bir olmuş, başlarında Museviler, “Ne oluyor, bu ne zulüm? Bizim din adamımıza biz kefiliz, ne gerekirse söyleyin yapalım, o masumdur, gerekirse kefalet ödeyelim…” Çevre ülkelerden bile elçiler gelmiş, elçiler mektup üstüne mektup getirmiş. Bir hafta dolunca, adam: “Sultanım, artık bırakmak zamanıdır” demiş. Haham bırakılmış, azınlıklar mutlu, bu sefer Sultan’a teşekkürler, hediyeler.

Aynı işi herhangi bir kiliseden herhangi bir papaz için yaptırınız Sultanım” demiş. Aynı şekilde bir papaz derdest edilip yaka-paça alınmış Pazar ayininden ve aynı tepkiler artarak devam etmiş. Haftası dolunca da serbest bırakılmış. Mutluluk ve sevinç gösterileri daha bir fazlalaşmış, teşekkürler, şükranlar… Din adamlarına kavuşmanın mutluluğuyla daha bir sarılmışlar birbirlerine… Sultan: Bitti mi?” demiş adama.

Sultanım son bir iş kaldı, sonra hüküm zamanıdır izninizle” demiş. Şimdi nedir isteğin?” Efendim, payitahtımız Bursa’nın en sevilen, âlimini alınız minberinden…” Adamın dediğini yapmışlar, Ulucami imamını Cuma hutbesinin ortasında almışlar, yaka-paça götürmüşler. Bir Allah’ın kulu çıkıp da, “ne oluyor, siz ne yapıyorsunuz? Hiç olmazsa vaazı bitene kadar bekleseydiniz”, gibi tek bir kelâm etmemiş, imamın peşinden giden, arayan-soran olmamış… Geçmiş bir hafta, “Nerde imam” diye gelen-giden yok! Halk hâlinden memnun, başlamış bir dedikodu, o geçen hafta tutuklanan koca âlim için:

Biz de onu adam bilmiş, hoca bellemiştik…” Kim bilir ne suç etti de tevkif edildi!” “Vah vah! Acırım arkasında kıldığım namazlara Sorma, sorma…” Padişah, kadı ve adam izliyorlarmış olup-bitenleri. Sonunda Padişah çeşmeyi yaptırana sormuş: Eee, ne olacak şimdi? Adam: Bırakma zamanıdır. Bir de özür dileyip helâllik almak lâzımdır hocadan.” “Haklısın” demiş padişah, denilenin yapılması için emir buyurmuş ve adama dönmüş. Adam başı önünde konuşmuş: Ey büyük Sultanım, siz irade buyurunuz lütfen, böyle Müslümanlara su helâl edilir mi?”
Sultan acı acı tebessüm etmiş: Hava bile haram, hava bile!” demiş.
VATANINA, BAYRAĞINA, MİLLETİNE, DEVLETİNE SAHİP ÇIKMAYANA Herşey haram....

 

[osmanke]

LÜTFEN YAPMA .!
BENİ AFFET ANNEM
Tam iki gün boyunca beni bıraktığın yerde kaldım. Yol kenarında uyuyorum. Arabaların gürültüsünden korkuyordum ama hareket etmedim.
Dün gece arabalardan biri durdu ve o dışarı çıktı. Beni öğle yemeğine davet etti ama hayır dedim. Beni evine davet etti ve ben de hayır dedim. Ona seni beklediğimi açıklamaya çalıştım ama dinlemedi.
Bir tasmayı çıkardı ve orada daha fazla kalamayacağımı söyledi. Onu birkaç kez ısırdım ve sonunda homurdanırken ve ağlarken altıma işedim! Senden ayrıldığımı anlamadı! Beni isteğim dışında aldı ve ayrıldık! Çok üzgündüm çünkü endişeleneceğini biliyordum. Onun evinde bitirdik.
Beni duymanı umarak bağırmaya devam ettim ama hiç gelmedin. Sinirlerimden kustum çok hasta hissediyorum Ona geri dönmem gerektiğini çünkü orada olmadığımı görünce seni terk ettiğimi düşüneceğini söyledim! Seni tüm kalbimle ve ruhumla seven ben birkaç gün önce ayrıldığımızdan beri ağlamayı kesmedim. Bunu sana asla yapmayacağımı bilmeni istiyorum.
Şu anda nerede olduğunu ya da neden arabayı durdurup beni orada bıraktığını bilmiyorum. Eminim yapacak çok önemli bir işin vardı. Şimdi gelip beni alabilir misin anne?
Bugün karnım ağrıdığı için yedim. Ben de çok yumuşak bir yatakta uyudum. Ve kazara kuyruğumu biraz salladım. Çok üzgünüm lütfen beni affet bana karşı çok nazik davranıyor. Sonsuza kadar kalabileceğimi söyledi. Bana Milo diyor ama zaten bir isim buldum. Beni aldığında ona söyleyebilirsin. Bunun büyük bir hata olduğunu ona açıkladığında ne kadar şaşıracağını göreceksin.
Çünkü anneciğim benim için geri geleceksin değil mi?
Bilinmeyen Yazar
•
•
•
Evcil hayvanlar artık onları istemediğimizde/ihtiyaç duymadığımızda tek kullanımlık değillerdir. Onlar ömür boyu bağlılıktır. Onlar aileden!
Onları evlat edinen ve son sevgi dolu nefeslerine kadar kurtaran herkese çok teşekkürler. Senin sayende bu dünya daha iyi bir yer.
Öyle zamanlar geldi çattı ki, utanç utanıp, çekildi köşesine. Esip gürlüyor utanmazlık...
Ataol Behramoğlu

 

[osmanke]

Hiç kimsenin sizi sürekli övmesine kanmayın. Bugün göklere çıkaran yarın yerin dibine de sokabilir. İpleri bir kere başkasının eline verirseniz, sizi kiminleyken, nerede, ne zaman, nasıl, niçin gömdüklerinden bile haberiniz olmaz! Ortak çıkarlar söz konusu olduğunda övdüklerine söver, sövdüklerini dost edinirler... Aldanmayın!

 

[osmanke]

 

[osmanke]

 

[osmanke]

 

[osmanke]

 

[osmanke]

 

[osmanke]